Τι σας έχω, τι σας έχω! Εφτιαξα και άλλη κασετίνα, αυτή τη φορά ομως χρησιμοποιώντας τις μπαμπού βελόνες. (πολύ καλές πολύ καλές, αλλά λερώνονται! :( )
Επειδή όταν τελείωσα το μεγάλο κομμάτι μου φαινόταν κάπως 'σκέτο', είπα το τελείωμα με βελονάκι - που ούτως ή άλλως θα έκανα για τις κουμπότρυπες - να το κάνω με άλλο χρώμα νήμα και όχι το ίδιο. Έτσι, δοκίμασα όλα τα χρώματα που έχω διαθέσιμα αυτή την στιγμή, και τελικά διάλεξα το ανοιχτό καφέ που βλέπετε. :D Δεν ταιριάζει πολύ ωραία;;;
Σας αφήνω τώρα να διαβάσω τίποτα και μετά να πάω για νάνι, γιατί αύριο έχω πολλά να κάνω πάλι... :\
(Ναι, λιγομίλητη σήμερα αλλά τι να κάνουμε;)
Ταιριάζουν πολύ όμορφα τα καφέ κουμπιά ειδικά με το τελείωμα! Εγώ πλέκω με inox βελόνες αλλά έχω και ξύλινες της γιαγιάς μου και με βολεύουν καταπληκτικά! Είναι πολύ παλιές όμως και έχουν ψιλοχαλάσει και όσο έχω ψάξει εδώ στην Ελλάδα δεν βρίσκω πουθενά! Που βρήκες τις μπαμπού?
ReplyDeleteΝαι, ταιριάζουν! και να φανταστείς ότι δεν ήξερα τι να βάλω, απλά τσέκαρα όλους τους συνδυασμούς..
ReplyDeleteΚαλέ γιατί δεν είπες νωρίτερα ότι πλέκεις! Ορίστε fellow πλέκτρια! Άντε να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει ότι το πλέξιμο δεν είναι μόνο για τις γιαγιάδες!! :D:D:D
Και εγώ με τις βελόνες της γιαγιάς πλέκω, οι οποίες είναι όλες inox. Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ με ξύλινες, αλλά θα πρέπει να είναι πολύ γαμάτες!
Τις μπαμπού τις βρήκα στην Αθήνα, σε ένα μαγαζί που μου σύστησαν να πάω, το οποίο έχει πολύ καλά και διαλεχτά πράγματα αλλά σε υψηλές τιμές... να φανταστείς πήγα και λέω 'ντάξει θα αγοράσω εκεί μαλλιά να έχω για κανα-δυό μήνες και έφυγα με ένα κουβάρι και τις βελόνες! Κάνανε 7 ευρώ (ναι και εγώ έπαθα ένα σοκ όταν ακουσα την τιμή).
Πάντως επειδή έχω αρχίσει να ψάχνω για προϊόντα στο internet, βιβλία και βελόνες, αν βρώ κάτι καλό θα σου πώ. Γιατί αν περιμένουμε από την Ελλάδα... καλά νυχτώσαμε!
Η γιαγιά μου ήταν ράφτρια και έχουμε μία μεγάλη πλεχτομηχανή απο εκείνες τις παλιές τις Singer ξέρεις και η μαμά μου την χρησιμοποιεί συχνά και απο μικρή ήξερα να ράβω και να πλέκω. Έχουμε και απο αυτούς τους πλεκτούς πίνακες που τους έραβαν πάνω σε πατρόν και πάντα μου έκαναν εντύπωση... Απλά τον τελευταίο καιρό άρχισα να ασχολούμαι για να διακοσμώ κάποια χειροποιητά μου κοσμήματα πιο πολύ και το πιο exteme που έχω φτιάξει είναι μια θήκη για στριφτά τσιγάρα, για τον καπνό και τα χαρτάκια...
ReplyDeleteΝαι, οι ξύλινες με βολεύουν πίο πολύ ειδικά για χοντρό πλέξιμο και είναι και λιγότερο κουραστικές...
Στην Ελλάδα όντως είμαστε πολύ πίσω αλλά στην Αθήνα έχω ανακαλύψει διάφορα μαγαζάκια που ασχολούνται και έχω βρει μέχρι και μαλλί σε fluo κίτρινο να φανταστεις (!)
Ουάου!
ReplyDeleteΚαταρχήν respect. Δεν έχω δει ποτέ από κοντά πλεκτομηχανή, αλλά θα πρέπει να κάνει θαύματα ;)
Είχα κάνει και εγώ πέρσυ μιά θήκη, δεν έχω όμως γράψει τίποτα για αυτήν στο blog γιατί δεν έχω φωτογραφίες της - περιμένω όμως τις επόμενες μέρες να μου στείλουν..
Πλάκα κάνεις!! τα μαγαζιά αυτά είναι στο κέντρο, ή πιο έξω;