Friday 16 April 2010

Kein Ziel.

Τον τελευταίο καιρό έχω την αίσθηση ότι είμαι εντελώς χαμένη. Δεν νιώθω πως έχω κάποιο σκοπό, ότι κάνω δεν με ενθουσιάζει τόσο. Νιώθω κουρασμένη. Από τα πάντα.

Δεν ξέρω τι θέλω να κάνω. Όταν πάρω πτυχίο, σε έναν χρόνο, την επόμενη εβδομάδα. Έχω χάσει τον προσανατολισμό μου. Γιατί όμως;

Warum kann ich mich nicht mehr motivieren? Was ist denn los??  :S

Δε ξέρω πια τι μου αρέσει. Ή μάλλον καλύτερα, μου αρέσουν χίλια-δύο-τόσα πράγματα που δεν μπορώ πια να κρίνω τι είναι αυτό που πρέπει να ακολουθήσω. Γιατί όπως διαπίστωσα, δεν γίνεται να τα κάνω όλα μαζί. Το μόνο που καταφέρνω, είναι ένας αχταρμάς και μισές δουλειές. 

Η σχολή έχει μείνει πίσω. Τα γερμανικά *και πάλι* έχουν ξεμείνει πίσω...

Και παρόλα αυτά, αναλαμβάνω ακόμη περισσότερα...

Και όταν δεν τα καταφέρνω όλα, απογοητεύομαι. Έχω πολλές απαιτήσεις; γιατί; υπήρχαν χρόνια που έκανα πολύ περισσότερα μέσα σε έναν χρόνο. Πώς κατάφερα να περάσω μια δύσκολη χρονιά όπως αυτή των Πανελληνίων; γιατί να τα βρίσκω σκούρα τώρα, όταν υποτίθεται πως όλα είναι χαλαρά, πως ο καθένας μπορεί να έχει χίλια-δύο χόμπυ και ταυτόχρονα να είναι γαμάτος στην σχολή, στην ζωή του.

Γιατί είμαι μια τέτοια αποτυχία..;

Γιατί όταν ξυπνάω το πρωί, νιώθω πως δεν έχω κοιμηθεί ούτε μια ώρα; Μια ατελείωτη κούραση, που φαίνεται να μεγαλώνει μέρα με την μέρα. Σαν στοίβα που ψηλώνει με τον καιρό...

Σκέφτομαι πως αν έχω κάποιο συγκεκριμένο στόχο, πως τα πράγματα θα γίνουν πιο εύκολα. Αλλά σε τι βαθμό θα πιέσω τον εαυτό μου για να τα καταφέρω όλα; Αναρωτιέμαι, μήπως υπάρξει κόστος, για να ικανοποιήσω τις τρελές μου απαιτήσεις...
Από την άλλη, με σκοτώνει να κάθομαι και να μην κάνω τίποτα. Δεν μπορώ. Νιώθω άχρηστη. Θέλω να κάνω κάτι, διαρκώς. Θέλω να νιώθω ότι δημιουργώ, ότι συμβάλω σε κάτι.
 


Είμαι σε φαύλο κύκλο, και γυρνάω γύρω ξανά και ξανά. Πρέπει να βρώ όμως την έξοδο και να χαράξω το δικό μου μονοπάτι. Πρέπει να πάρω αποφάσεις. Αποφάσεις για την πορεία της ζωής μου.

Θα βρώ το θάρρος;




No comments:

Post a Comment